دگر اشکی برای من نمانده

دلــم از عشـق تـــو ، بی تاب گردید              ز اشکانـم ، دوچشـمـم خواب گردید

دگــر اشکــی بـــرای مـــن نمـانــده              دو دیـــده از غـمــت بــی آب گردید

به خـواب خـــوش بدیدم زلف یـــارم             دلـــم از پـیـچـشــش در تــاب گردید

نخوانید شعر تنها را خصوصی است             که این دل سوی عشق پرتاب گردید